1. RAB Nuh’a, “Bütün ailenle birlikte gemiye gir” dedi, “Çünkü bu kuşak içinde doğru saydığım tek kişi sensin.

Ayet: Tanrı, Nuh'u kötülüğün etkisinden korumak için onu yeni manevi duruma çağırdı.

Gerekçe: "Tanrı, Nuh'a dedi ki" ilahi rehberliği simgeler. "Sen ve bütün ailen gemiye gir" kötülükten güvenli bir sığınak yeri olan yeni manevi duruma girmeyi sembolize eder. "Çünkü bu nesilde seni gözümde doğru buldum" Noa'nın doğru yaşam tarzına ve onu çevreleyen toplumdan farklı kılan inancına atıfta bulunur.

2. Yanına her tür temiz hayvandan bir erkek, bir dişi olmak üzere yedişer çift, temiz olmayan hayvanlardan da birer çift al;

Ayet: İnsanın iyi eğilimleri güçlendirilmeli, kötü olanlar ise kısıtlanmalıdır.

Gerekçe: "Tüm temiz hayvanlardan yedişer çift, erkek ve dişi al" iyi eğilimlerin tamamen arındırılmasını ve güçlendirilmesini sembolize eder. "Fakat kirli hayvanlardan birer çift, erkek ve dişi al" kötü eğilimlerin yayılmasını önlemek için kısıtlanması gerektiği anlamına gelir.

3. ayrıca gökte uçan kuşlardan bir erkek, bir dişi olmak üzere yedişer çift al ki, soyları yeryüzünde sürsün.

Ayet: Ruhsal dünyada da iyi ve kötü arasında bir denge vardır.

Gerekçe: "Ayrıca gökyüzünün kuşlarından da yedişer çift, erkek ve dişi al, böylece tüm yeryüzünde tohumlar yaşasın" ifadesi, manevi gerçeklikte de iyi ve kötü arasında bir dengeyi korumanın gerekli olduğunu sembolize eder.

4. Çünkü yedi gün sonra kırk gün kırk gece yeryüzüne yağmur yağdıracağım, yarattığım bütün canlıları yeryüzünden silip atacağım.”

Ayet: Kötülüğün sınanacağı ve arındırılacağı bir dönem başlayacak.

Gerekçe: "Çünkü yedi gün sonra kırk gün kırk gece yeryüzüne yağmur yağdıracağım ve yarattığım tüm canlıları yeryüzünden sileceğim" manevi bir arınmanın gerçekleşeceği bir kötülük dönemini sembolize eder.

5. Nuh RAB’bin bütün buyruklarını yerine getirdi.

Ayet: İnsan, Tanrı'ya güvenmeli ve rehberliğini izlemelidir.

Gerekçe: "Nuh, RAB'bin ona emrettiği her şeyi yaptı" Tanrı'nın rehberliğine duyulan güveni ve planına itaati simgeler.

6. Yeryüzüne tufan geldiğinde Nuh altı yüz yaşındaydı.

Ayet: İnsanlığın manevi gelişiminde yeni bir dönem başlıyor.

Gerekçe: "Nuh, tufan yeryüzüne geldiğinde altı yüz yaşındaydı" ifadesi, insanlığın manevi evriminde yeni bir aşamanın başladığını sembolize eder.

7. Nuh, oğulları, karısı ve gelinleri tufandan kaçmak için gemiye bindiler.

Ayet: Nuh, kötülüğün etkisinden sığınmak için gemiye girer.

Gerekçe: "Nuh, oğulları, karısı ve oğullarının eşleri tufan sularından kaçmak için gemiye girdiler" kötülükten koruyan güvenli bir alana girmeyi sembolize eder.

8. Temiz ve temiz olmayan her tür hayvan, kuş ve sürüngen,
9. Tanrı’nın Nuh’a verdiği buyruk uyarınca, bir erkek, bir dişi olmak üzere çiftler halinde Nuh’un yanına gelip gemiye bindiler.

Ayet: Nuh, ailesi ve hayvanlarla birlikte gemide sığınak bulur. Bu, yeni manevi duruma girmeyi ve farklı eğilimlerin ve arzuların korunmasını sembolize eder.

Gerekçe: "Temiz hayvanlardan ve kirli hayvanlardan, kuşlardan ve yerde sürünen her şeyden ikişer tane, erkek ve dişi, Noa'nın yanına gemiye girdiler, tıpkı Tanrı'nın Noa'ya emrettiği gibi" yeni manevi durumda hem iyi hem de kötü eğilimlere yer verilmesi gerektiğini sembolize eder, böylece dengelenebilirler.

10. Yedi gün sonra tufan yeryüzünü kapladı.

Ayet: Belirli bir süre sonra, kötülüğün "tufan" dönemi başladı.

Gerekçe: "Yedi gün sonra tufan suları yeryüzüne geldi" kötülük döneminin başladığını ve zorlu sınavlar zamanının başladığını sembolize eder.

11. Nuh’un yaşamının altı yüzüncü yılında, o yılın ikinci ayının on yedinci günü, enginlerin bütün kaynakları fışkırdı, göklerin kapakları açıldı.

Ayet: İnsanlığın kötü doğasının sınandığı ve arındırıldığı bir dönem başladı.

Gerekçe: "Nuh'un yaşamının altı yüzüncü yılında, ikinci ayda, ayın on yedinci gününde, o gün büyük uçurumun tüm kaynakları patladı" kötülüğün etkisinden kurtulma ve manevi arınmaya başlama zamanının geldiğini sembolize eder. Bu bağlamda "büyük uçurumun kaynakları" kötü arzuları ve yanılgıları ifade eder.

12. Kırk gün kırk gece yeryüzüne yağmur yağdı.

Ayet: Tanrı'nın etkisi dünyayı sardı.

Gerekçe: "Ve göklerin kapakları açıldı. Ve yeryüzüne kırk gün kırk gece yağmur yağdı" Tanrı'nın dünyadaki sürekli etkisini ve varlığını, kötülük hakim görünse bile, sembolize eder.

13. Tam o gün Nuh, Nuh’un oğulları Sam, Ham ve Yafet, Nuh’un karısı ve üç gelini gemiye bindiler.

Ayet: Manevi ilkelere göre yaşayan kişi, kötülükten sığınak bulur.

Gerekçe: "O gün Noa, Sem, Ham ve Yafet, Noa'nın oğulları, Noa'nın karısı ve üç gelini de onlarla birlikte gemiye girdiler" manevi ilkelere göre yaşayan ve Tanrı'ya inanan bir kişinin kötülüğün etkisinden korunabileceğini sembolize eder.

14. Onlarla birlikte her tür hayvan -evcil hayvanlar, sürüngenler, kuşlar, uçan yaratıklar-
15. ve içinde yaşam soluğu olan bütün canlılar çiftler halinde Nuh’un yanına gelip gemiye bindiler.

Ayet: Noa, ailesi ve hayvanlarla birlikte gemide, kötülüğün "tufanından" korunur. Bu, farklı manevi anlayış seviyelerinin ve tüm yaratılışın korunmasını sembolize eder.

Gerekçe: "Onlar ve her türden vahşi hayvanlar, her türden evcil hayvanlar, yerde sürünen her türlü canlı, her türden kuşlar, kanatlı tüm yaratıklar. Ve yaşam soluğu olan her bedenden ikişer tane Noa'ya gemiye girdiler. Girenler, her bedenden erkek ve dişi olarak girdiler, tıpkı Tanrı'nın ona emrettiği gibi" yeni manevi durumda hem iyi hem de kötü eğilimlere, hem de farklı manevi anlayış seviyelerine yer verilmesi gerektiğini tekrarlar, böylece dengelenebilir ve kötülükten korunabilirler.

16. Gemiye giren hayvanlar Tanrı’nın Nuh’a verdiği buyruk uyarınca erkekli dişiliydi. RAB Nuh’un ardından kapıyı kapadı.

Ayet: Tanrı, yeni manevi duruma kötülüğün girişini kapattı.

Gerekçe: "Ve RAB onu içeriden kapattı" yeni manevi durumda güvenliği ve korumayı sembolize eder.

17. Tufan kırk gün sürdü. Sular yükseldi, gemi yerden yukarı kalktı.
18. Sular yükseldi, çoğaldı, gemi suyun üzerinde yüzmeye başladı.

Ayet: Kötülüğün etkisi arttı ve manevi durumu tehdit etti.

Gerekçe: "Ve tufan kırk gün boyunca yeryüzünde devam etti; sular çoğaldı ve yükselerek yeryüzünü kapladı, böylece gemi suyun üzerinde yüzüyordu. Sular güçlenerek yeryüzünde arttı ve gemi suyun yüzeyinde süzüldü" (17.-18. ayet) yeni manevi durumu tehdit eden kötülüğün artan etkisini sembolize eder.

19. Sular öyle yükseldi ki, yeryüzündeki bütün yüksek dağlar su altında kaldı.
20. Sular yükseldi, dağlar on beş arşın aşıldı.

Ayet: Kötülüğün gücü doruk noktasına ulaştı ve iyi olan her şeyi tehdit etti.

Gerekçe: "Ve sular yeryüzünde çok kuvvetlendi; ve tüm yüksek dağlar, tüm göklerin altında, suyla kaplandı. Sular, dağların üzerinden on beş arşın yükseldi ve dağlar tamamen sular altında kaldı" (19.-20. ayet) kötülüğün zirve noktasını sembolize eder; bu noktada tüm iyilik tehdit altındadır. Manevi yaşamın en derin ilkeleri bile tehlikedeydi.

21. Yeryüzünde yaşayan bütün canlılar -kuşlar, evcil ve yabanıl hayvanlar, sürüngenler, tüm insanlar- yok oldu.
22. Kurunun üzerinde yaşayan, soluk alan her canlı öldü.

21.-Vers: Kötülük, manevi yaşamla bağlantılı olmayan her şeyi yok eder.

21.-Gerekçe: "Burun deliklerinde yaşam soluğunun nefesi olan, kuru toprakta yaşayan her şey öldü" kötülüğün manevi yaşamla bağlantılı olmayan her şeyi yok ettiğini sembolize eder.

23. RAB insanlardan evcil hayvanlara, sürüngenlerden gökte uçan kuşlara dek bütün canlıları yok etti. Yeryüzünden silindiler. Sadece Nuh’la gemidekiler kaldı.

Vers: Yalnızca yeni manevi durumda olanlar kötülüğün etkisinden kurtuldu.

Gerekçe: "Böylece yeryüzünde yaşayan her yaratık yok edildi - insandan hayvana, sürüngenlere ve gökyüzündeki kuşlara kadar - yeryüzünden yok edildiler; sadece Nuh ve onunla gemide olanlar kaldı" (23. ayet) kurtuluşun sadece yeni manevi durumda olanlar için mevcut olduğunu sembolize eder.

24. Sular yüz elli gün boyunca yeryüzünü kapladı.

Vers: Kötülük dış dünyaya hükmetmeye devam etti.

Gerekçe: "Ve sular yüz elli gün boyunca yeryüzünde kaldı" (24. ayet) insanın iç durumu yenilense bile kötülüğün dış dünyayı etkilemeye devam etme süresini simgeler.